An eiusdem modi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Duo Reges: constructio interrete. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quis Aristidem non mortuum diligit?

At cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de
obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime
dicitur.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Bonum liberi: misera orbitas.
An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Istic sum, inquit.: Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;
Optime, inquam.: Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
Bork: Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Optime, inquam.: De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Sed plane dicit quod intellegit.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. De hominibus dici non necesse est. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Et quoniam excedens e vita et manens aeque miser est nec diuturnitas magis ei vitam fugiendam facit, non sine causa dicitur iis, qui pluribus naturalibus frui possint, esse in vita manendum.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; At iam decimum annum in spelunca iacet.